kris oosting

documenting

9 juni 2021

WOJNA

Op 22 oktober 2020 sprak het Constitutioneel Hof in Polen zich uit over de abortuswet. De uitspraak, die een de facto verbod op abortus betekende, leidde de grootste protesten in sinds de val van het communisme. De demonstranten keerden zich niet alleen tegen de uitspraak van het Hof, maar ook tegen de conservatieve regering en de invloed van de katholieke kerk in het land. Er ontbrandde een cultuurstrijd in de straten, die vooral werd geleid door jonge vrouwen. To jest wojna, verklaarden ze zelf. Dit is oorlog. Ook nadat de grootste protesten uitdoofden, bleef het verzet aanhouden. In ‘Wojna’ doe ik verslag in woord en beeld.

www.wojna.nl

9 juni 2021

Museumplein

Begin dit jaar fotografeerde ik een tijdlang (rond) de wekelijkse coronademonstraties – en onder het waterkanon – op het Museumplein.

Amsterdam, februari – april 2021

Meer lezen
29 november 2020

Oma Kasia, icoon van een jeugdrevolte

Al meer dan een maand wordt er in heel Polen gedemonstreerd. Tegen een aanscherping van de abortuswet, maar ook tegen de regering. Het zijn vooral jonge mensen die de straat op gaan. Toch is het een Poolse oma die is uitgegroeid tot een van de iconen van het protest. ‘Ik wil jongeren inspireren om hun rechten op te eisen.’

Meer lezen
29 oktober 2020

In Warschau is de opstand uitgebroken

Het is woensdagavond om een uur of negen. Bij de Palmboom van Warschau, een kunstwerk in het midden van de Charles de Gaullerotonde, knielt een jonge vrouw naast een paar brandende kaarsjes. Op haar rug een rode bliksemschicht en de tekst ‘wypierdalać’, get the fuck out. Ze kijkt zichtbaar geëmotioneerd naar de vele protestborden die in de palmboom zijn achtergelaten. Wat een week geleden begon als een demonstratie tegen de nieuwe abortuswetgeving is uitgegroeid tot een volledige revolte. Of zoals de betogers het zelf zeggen: dit is een revolutie, en de revolutie is een vrouw.

Meer lezen
15 juni 2020

Een landschap van radicale openheid

Meer dan vijftien jaar is er gewerkt aan de transformatie van vliegveld Twente, een landschap van radicale openheid in het Twentse coulisseland. Het boek Vliegwiel, onder hoofdredactie van Mark Hendriks, vertelt in een aantal journalistieke verhalen over het landschap, de natuur, het wonen, de evenementen en de bedrijvigheid. Voor het boek schreef ik een aantal gebiedsportretten over de verschillende onderdelen van de ontwikkeling.

Het boek is te bestellen via Uitgeverij Blauwdruk.

13 mei 2020

Lonken naar Parijs

Terneuzen is een Zeeuws-Vlaams vestingstadje dat op de hartenklop van de wereldeconomie uitgroeide tot een industriestad van regionale betekenis. Met een nieuwe sluis en een kanaal naar de Seine maakt de infrastructuur opnieuw een sprong. Maar te midden van al die grote ontwikkelingen is het ook een stad die kampt met vergrijzing en kwijnende voorzieningen. Voor het tijdschrift Blauwe Kamer ging ik in een rode Suzuki Swift op pad door Terneuzen en omgeving, waar ze zichzelf zien als de poort naar Parijs.

‘Vanachter de dijk lonken naar Parijs’PDF

Foto: Filip Dujardin

12 april 2019

Een stad die danst

Bij Café Banka in de Archipelbuurt begroet de barman zijn gasten joviaal, de gasten elkaar ook. In deze bruine kroeg is het ons kent ons. Het publiek in de houten serre draagt tweedjasjes, witte hardloopschoenen, parelkettingen en strak opgestoken haar. De menukaart is simpel: spareribs, schnitzel, een huisgemaakte gehaktbal. De oude elite schuurt tegen het volkse aan, maar dat is schijn. Wie hier onbeschaamd de gesprekken afluistert, hoort de hele vaderlandse geschiedenis aan zich voorbijtrekken.

Meer lezen
22 januari 2019

Nieuw stadshart voor Den Helder

Den Helder werkt aan een omvangrijke stadsvernieuwing. De geplaagde stad moet weer een stad aan zee worden. Aantrekkelijk voor zowel bewoners als bezoekers. Tegelijkertijd krimpt Den Helder. Voor NL Magazine sprak ik met directeur Robbert Waltmann van Woningstichting over Den Helder, stadsvernieuwing en de noodzaak voor kwaliteit.

Meer lezen

5 januari 2017

Essay Gouden Piramide: Bouwen met flair

‘Een architect levert een gebouw nooit gaaf af’, zegt de architect Van Marle in de roman Bloesemtak van F. Bordewijk. ‘Het is gloednieuw, en de nieuwheid, deugd bij een machine, is de fout van een gebouw. Men moet kunnen vooruitzien hoe een gebouw zou zijn als het klimaat er de laatste hand aan gelegd had.’ Van Marle werkt aan het ontwerp voor een kerk en wentelt zich in de onzekerheid over zijn eigen vermogens als architect.
Meer lezen