Meer dan vijftien jaar is er gewerkt aan de transformatie van vliegveld Twente, een landschap van radicale openheid in het Twentse coulisseland. Het boek Vliegwiel, onder hoofdredactie van Mark Hendriks, vertelt in een aantal journalistieke verhalen over het landschap, de natuur, het wonen, de evenementen en de bedrijvigheid. Voor het boek schreef ik een aantal gebiedsportretten over de verschillende onderdelen van de ontwikkeling. Het boek is te bestellen via Uitgeverij Blauwdruk.

Terneuzen is een Zeeuws-Vlaams vestingstadje dat op de hartenklop van de wereldeconomie uitgroeide tot een industriestad van regionale betekenis. Met een nieuwe sluis en een kanaal naar de Seine maakt de infrastructuur opnieuw een sprong. Maar te midden van al die grote ontwikkelingen is het ook een stad die kampt met vergrijzing en kwijnende voorzieningen. Voor het tijdschrift Blauwe Kamer ging ik in een rode Suzuki Swift op pad door Terneuzen en omgeving, waar ze zichzelf zien als de poort naar Parijs. Foto: Filip Durjardin

Het is crisis. Voor u is dat vooral heel erg vervelend, maar voor mensen die ideeën hebben over de toekomst is het een heerlijke tijd. We zijn in verwarring, we willen een uitweg, en als het even kan een verlosser – en daarom vliegen de toekomstperspectieven ons om de oren. Maar als iemand die de vorige crisis heeft meegemaakt – dat was namelijk nog niet zo lang geleden – ben ik hier om u te waarschuwen. Lieve mensen, hoed u voor de doemdenkers en de charlatans, maar meer nog voor de mensen met goede bedoelingen.

Voor Blauwe Kamer ging ik met stadsbouwmeester Giorgios Maillis op pad door de voormalige Waalse industriestad Charleroi. Sinds vijf jaar werkt hij aan de revitalisatie van de veelgeplaagde stad – met evenveel gedrevenheid als geduld. Download de PDF voor het artikel.

Bij Café Banka in de Archipelbuurt begroet de barman zijn gasten joviaal, de gasten elkaar ook. In deze bruine kroeg is het ons kent ons. Het publiek in de houten serre draagt tweedjasjes, witte hardloopschoenen, parelkettingen en strak opgestoken haar. De menukaart is simpel: spareribs, schnitzel, een huisgemaakte gehaktbal. De oude elite schuurt tegen het volkse aan, maar dat is schijn. Wie hier onbeschaamd de gesprekken afluistert, hoort de hele vaderlandse geschiedenis aan zich voorbijtrekken. Den Haag is een stad van wereldjes. Van plekken waar je in en uit kunt dippen om even het idee te krijgen dat je in […]

Den Helder werkt aan een omvangrijke stadsvernieuwing. De geplaagde stad moet weer een stad aan zee worden. Aantrekkelijk voor zowel bewoners als bezoekers. Tegelijkertijd krimpt Den Helder. Voor NL Magazine sprak ik met directeur Robbert Waltmann van Woningstichting over Den Helder, stadsvernieuwing en de noodzaak voor kwaliteit.

‘Een architect levert een gebouw nooit gaaf af’, zegt de architect Van Marle in de roman Bloesemtak van F. Bordewijk. ‘Het is gloednieuw, en de nieuwheid, deugd bij een machine, is de fout van een gebouw. Men moet kunnen vooruitzien hoe een gebouw zou zijn als het klimaat er de laatste hand aan gelegd had.’ Van Marle werkt aan het ontwerp voor een kerk en wentelt zich in de onzekerheid over zijn eigen vermogens als architect.